Η οστεοχονδρία είναι μια ασθένεια της σπονδυλικής στήλης, η οποία χαρακτηρίζεται από τον εκφυλισμό του μεσοσπονδύλιου δίσκου με σημαντική μείωση του ύψους του, σκλήρυνση των δισκικών επιφανειών των σπονδύλων και την αντιδραστική ανάπτυξη των περιφερειακών οστεοφυτών.
Το ύφασμα του χόνδρου των φέτες που επηρεάζεται από την οστεοχονδρία γεννιέται σταδιακά και μετατρέπεται σε ελκυστική έκκληση. Ο σκληρυμένος δίσκος μειώνει το μέγεθος, χάνει τις ιδιότητες του απορροφητή μεταξύ των σπονδύλων και αρχίζει να πιέζει τις νευρικές απολήξεις, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση επώδυνων αισθήσεων.
Το αρχικό στάδιο της οστεοχονδρισμού συχνά δεν εκδηλώνεται με δυσάρεστες αισθήσεις στη σπονδυλική στήλη και μπορεί να διαγνωστεί ως ασθένεια εσωτερικών οργάνων και μια πραγματική διάγνωση καθορίζεται μόνο μετά από πολυάριθμες εξετάσεις.
Ο εντοπισμός διακρίνει τον αυχενικό, θωρακικό, οσφυϊκό, ιερό και συχνή οστεοχονδρία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, διαγιγνώσκονται η οσφυϊκή οστεοχονδρία (πάνω από το 50%των περιπτώσεων), η αυχενική οστεοχονδρία (πάνω από 25%) και η κοινή (περίπου 12%).
Ο μεσοσπονδύλος δίσκος είναι μια πλάκα τσιπ ινών. Υπάρχει ένας πυρήνας στη μέση του δίσκου που περιβάλλεται από ένα δακτύλιο ινών (ύφασμα που μοιάζει με τένοντες). Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος δεν έχει αγγειακό σύστημα και επομένως τρώει σε βάρος άλλου ιστού. Οι πίσω μύες είναι μια σημαντική πηγή θρεπτικών ουσιών για το σκληρό δίσκο. Είναι η δυστροφία της που οδηγεί συχνότερα στην ανάπτυξη της νόσου. Όταν ανυψώνουν τα βάρη, τα άλματα και άλλες φυσικές προσπάθειες, τα παράθυρα λειτουργούν ως αμορτισέρ και υποστηρίζουν την απαραίτητη απόσταση μεταξύ των σπονδύλων. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο άγχος πέφτει στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, οι προβολές και οι ενδιάμεσοι κάτοικοι που αποτελούν επιπλοκή αυτής της νόσου σχηματίζονται συχνότερα.
Δίσκος του μεσοσπονδύλου δίσκου - Ηγεσία (πρόπτωση) του δίσκου χωρίς να σπάσει το δακτύλιο ινών.
Μια κήλη του μεσοσπονδύλου δίσκου - Ηγεσία (πρόπτωση) ενός δίσκου με δακτύλιο ινών και "ποταμό" πυρήνα τζετ. Η κήλη σχηματίζεται ιδιαίτερα όταν η σπονδυλική στήλη ή κατά τη διάρκεια της ταυτόχρονης κλίσης και η στροφή του άνω σώματος σχηματίζονται στο πλάι, ειδικά εάν ένα βαρύ αντικείμενο βρίσκεται στα χέρια. Σε αυτή τη θέση, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι βιώνουν ένα πολύ μεγάλο φορτίο, η πίεση μέσα στον μεσοσπονδύλιο δίσκο αυξάνεται, οι σπονδύλοι πιέζονται από τη μία πλευρά του παραθύρου και ο πυρήνας αναγκάζεται να μετακινηθεί στην αντίθετη πλευρά και να πιέζει τον ινώδη δακτύλιο. Σε κάποιο σημείο ο ινώδης δακτύλιος ενός τέτοιου φορτίου δεν στάθηκε και ο δίσκος προεξέχει (ο ινώδης δακτύλιος είναι τεντωμένος, αλλά παραμένει εντελώς) ή σχηματίζεται η κήλη (ο ινώδης δακτύλιος διαλύει και μέρος του περιεχομένου του πυρήνα μέσω της επανάστασης). Η κήλη αυξάνεται με αύξηση του φορτίου στη σπονδυλική στήλη και τη δημιουργία συνθηκών για την αυξανόμενη πίεση του κατεστραμμένου μεσοσπονδύλου δίσκου.
Είναι πολύ σημαντικό για την κατεύθυνση του προενισχυτή και το μέγεθος της κήλης, εάν η κήλη συνοδεύεται ή στις πλευρές, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πόνο και βλάβες ορισμένων οργάνων και αν προκύψουν προς την κατεύθυνση του νωτιαίου μυελού και των βλάβης, οι συνέπειες μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολες. Εάν η Schwandebral Hernie επηρεάζει τις νεύρες διαδικασίες ή ρίζες ενός συγκεκριμένου τμήματος της σπονδυλικής στήλης, αυτό οδηγεί σε παραβίαση του έργου του οργάνου, για το οποίο είναι υπεύθυνος το κατεστραμμένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Μια άλλη επιλογή είναι δυνατή: λόγω του πλεονεκτήματος του σκληρού δίσκου προς μία κατεύθυνση, η απόσταση μεταξύ των σπονδύλων μειώνεται και αυτό οδηγεί σε ιερείς των νεύρων διεργασιών μέσω των ίδιων των σπονδύλων. Το ενδιάμεσο τεμαχισμό στην οσφυϊκή περιοχή συχνά προκαλεί πόνο στα πόδια, η κήλη στην θωρακική περιοχή συμβάλλει στη ζάλη, τον πόνο στην καρδιά, τις παραβιάσεις των αναπνευστικών οργάνων κ.λπ. Οι πιο επικίνδυνες ενδιάμεσες κήλες έχουν μέγεθος πάνω από 10 mm, ακονίζουν το σπονδυλικό κανάλι, τα αιμοφόρα αγγεία και το τραυματισμένο νεύρο, η μεγαλύτερη έκθεση, η οποία όχι μόνο οδηγεί σε σοβαρό πόνο, αλλά και σε κυκλοφοριακές διαταραχές, απώλεια ευαισθησίας στα άκρα με επακόλουθες επιπλοκές. Αλλά οι πιο επικίνδυνες κατασχέθηκαν κήλη των μεσοσπονδύλων δίσκων, i. Η.
Αιτίες οστεοχονδρισμού
Οι αιτίες που προκαλούν αλλαγές στους μεσοσπονδύλους δίσκους δεν εξετάζονται πλήρως. Οι άνθρωποι αρχίζουν να αισθάνονται εκδηλώσεις οστεοχονδρισμού μετά από 35 χρόνια. Η ανάπτυξη και η επιδείνωση αυτής της νόσου διευκολύνεται από διάφορους τραυματισμούς στην πλάτη, στατικές και δυναμικές υπερφόρτωσης και από δονήσεις. Όσο μεγαλύτερος είναι ο άνθρωπος, τόσο περισσότερες εκδηλώσεις έχει. Αλλά τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι άνθρωποι ηλικίας 18 έως 30 έχουν διαμαρτυρηθεί για τον πόνο στην πλάτη. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την πρώιμη εκδήλωση της νόσου: η αδύναμη σωματική άσκηση, παραβιάζει τη στάση και την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, τα επίπεδη πόδια και το υπερβολικό βάρος.
Και έτσι θα επισημάνουμε τους κύριους λόγους:
- κληρονομική (γενετική) διάθεση.
- Μεταβολική διαταραχή στο σώμα, τη μόλυνση, τη δηλητηρίαση.
- υπέρβαρο, ακατάλληλη διατροφή (έλλειψη ιχνοστοιχείων και υγρών).
- Οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
- Τραυματισμοί σπονδυλικής στήλης (μώλωπες, κατάγματα).
- Παραβίαση της στάσης, καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, υπερκινητικότητα (αστάθεια) των τμημάτων της σπονδυλικής στήλης, επίπεδη πόδια.
- ανεπιθύμητες περιβαλλοντικές συνθήκες ·
- καθισμένος τρόπος ζωής?
- Οι εργασίες που σχετίζονται με την ανύψωση των βαρών συχνών αλλαγών στη θέση του σώματος (καμπύλες, κάμψη και επέκταση, κινήσεις τραυματισμού).
- Η μεγαλύτερη έκθεση σε δυσάρεστες θέσεις στη στάση, βρισκόταν, κατά την ανύψωση και τη μεταφορά βάρη, όταν υπάρχει περαιτέρω εργασία, στην οποία η πίεση στα παράθυρα και το φορτίο της σπονδυλικής στήλης γενικά αυξάνεται.
- Υπερβολική σωματική δραστηριότητα, άνισα αναπτύχθηκε μυϊκό σύστημα οστών.
- Οι υπερφόρτωσης της σπονδυλικής στήλης που σχετίζονται με τις ασθένειες των ποδιών, καθώς και ως αποτέλεσμα της φθοράς δυσάρεστων παπουτσιών, των ψηλών τακουνιών και της εγκυμοσύνης στις γυναίκες.
- απότομη στάση της τακτικής κατάρτισης από επαγγελματίες αθλητές.
- νευρική υπερφόρτωση, αγχωτικές καταστάσεις, κάπνισμα.
- Αντικαταστήστε, ανεπιθύμητες καιρικές συνθήκες (υψηλή υγρασία σε χαμηλή θερμοκρασία).
Συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά της οστεοχονδρισμού
Οι ασθενείς που υποφέρουν από οστεοχονδρία διαμαρτύρονται για συνεχή οδυνηρό πόνο στην πλάτη, στον οποίο συχνά συνδυάζονται το μούδιασμα και το αίσθημα πόνου στα άκρα. Ελλείψει επαρκούς θεραπείας, εμφανίζονται απώλεια βάρους και ατροφία των άκρων.
Τα κύρια συμπτώματα:
- Σταθερός επώδυνος πόνος στην πλάτη, ένα αίσθημα μούδιασμα και πόνο στα άκρα.
- Αυξημένος πόνος σε περίπτωση ξαφνικών κινήσεων, σωματικής άσκησης, ανύψωσης βάρη, βήχα και φτέρνισμα.
- Μείωση του όγκου κίνησης, μυϊκές κράμπες.
- Με οστεοχονδρία της αυχενικής σπονδυλικής στήλης: πόνος στα χέρια, τους ώμους, τον πονοκέφαλο. Είναι δυνατόν να αναπτυχθεί το SO -ονομασμένο σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας που αποτελείται από τα ακόλουθα συμπτώματα: θόρυβο στο κεφάλι, ζάλη, τρεμοπαίζει "πτήσης", χρωματιστά σημεία μπροστά στα μάτια σε συνδυασμό σε συνδυασμό με έναν καύση παλλίου πονοκέφαλου. Η αιτία του συνδρόμου της σπονδυλικής αρτηρίας μπορεί να αποτελέσει αντίδραση στον άμεσο ερεθισμό του συμπαθητικού πλέγματος λόγω της ανάπτυξης των οστών, της κήλης δίσκων, της οστεοαρθρίτιδας της μεσοσπονδυλής άρθρωσης και της αντίδρασης αντανακλαστικής λόγω του ερεθισμού όλων των υποδοχέων της σπονδυλικής στήλης. Η παρουσία του συνδρόμου της σπονδυλικής αρτηρίας μπορεί να επιδεινώσει την πορεία της στεφανιαίας ή της μυϊκής παθολογίας της στεφανιαίας ή της καρδιάς, εάν είναι διαθέσιμη.
- Με την οστεοχονδρία της θωρακικής σπονδυλικής στήλης: ο πόνος στο στήθος (σαν ένα "ποντάρισμα" στο στήθος), στην καρδιά και σε άλλα εσωτερικά όργανα.
- Με την οστεοχονδρία της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης: πόνος στην κάτω πλάτη, στο ιερό, τα κάτω άκρα, μερικές φορές ακτινοβολούν στα πυελικά όργανα.
- Η βλάβη των νευρικών ριζών (με κήλες των μεσοσπονδύλων δίσκων μεταξύ των σπονδύλων, της ανάπτυξης των οστών, του σπονυλοχέρου, της σπονδυλλοειδούς αρθρθείας): πόνος και ευαισθησία, υποτροφία, υπόταση, αδυναμία στους εσωτερικούς μύες και μείωση του αντανακλαστικού.
Διάγνωση οστεοχονδρισμού
Η προκαταρκτική διάγνωση καθορίζεται κατά την πρώτη εξέταση του ασθενούς. Μια εξέταση πραγματοποιείται συνήθως από έναν νευρολόγο σε σχέση με τα συμπτώματα του ασθενούς σε τοπικές αλλαγές, οι οποίες μπορούν να εκδηλωθούν μέσω πόνου, παραμόρφωσης ή περιορισμών στην κινητικότητα. Η σπονδυλική στήλη εξετάζεται στη θέση του ασθενούς, κάθεται και ψέματα, τόσο σε ειρήνη όσο και σε κίνηση. Η ζημιά στη σπονδυλική στήλη καθορίζεται μετρώντας τον αριθμό των σπονδύλων από ορισμένα ανατομικά ορόσημα ή σύμφωνα με ένα ειδικό σχήμα.
Κατά την εξέταση της πλάτης, της στάσης, των δομικών χαρακτηριστικών του σώματος, της γραμμής των παρανοήσεων (μέση αυλάκωση της πλάτης), των κάτω γωνιών των ωμοπλάτων, των χτένων των λαγόνων οστών, των πλευρικών περιγραμμάτων της μέσης και του λαιμού Σπονδυλική στήλη.
Εάν αισθάνεστε τη σπονδυλική στήλη, μπορείτε να συμπληρώσετε τα δεδομένα επιθεώρησης (την παρουσία ή την έλλειψη παραμορφώσεων) και να καθορίσετε τον εντοπισμό, τον βαθμό και τον τύπο του πόνου. Όταν η τάση των μυών είναι δίπλα στη σπονδυλική στήλη, οι περισσότεροι που προκαλούνται από τους περισσότερους τραυματισμούς και ασθένειες της σπονδυλικής στήλης συνοδεύονται από αύξηση του μυϊκού τόνου.
Η κάμψη της σπονδυλικής στήλης χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του εύρους των κινήσεων σε διάφορα μέρη της σπονδυλικής στήλης.
Το κύριο καθήκον στην εξέταση της σπονδυλικής στήλης είναι η ακτινογραφία, η τομογραφία των υπολογιστών και η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού, με την οποία προσδιορίζεται ο βαθμός βλάβης, η διάγνωση καθορίζεται και καθορίζεται, αποκαλύπτεται κρυμμένες παθολογίες. Αυτή η διάγνωση επιτρέπει στον ισχύοντα γιατρό να καθορίσει την τακτική της θεραπείας και να επιλέξει τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους θεραπείας.
Μέθοδοι θεραπείας της οστεοχονδρισμού και των επιπλοκών τους
Θεραπεία της οστεοχονδρισμού Και οι επιπλοκές του διεξάγονται χρησιμοποιώντας συντηρητικές μεθόδους για την εξάλειψη του συνδρόμου του πόνου, τη δυσλειτουργία των ριζών της σπονδυλικής στήλης και την πρόληψη της εξέλιξης των δυστροφικών μεταβολών στις δομές της σπονδυλικής στήλης. Με την αναποτελεσματικότητα της συντηρητικής θεραπείας και των ειδικών πληροφοριών, πραγματοποιείται χειρουργική (χειρουργική) θεραπεία, ο όγκος της οποίας εξαρτάται από το βαθμό βλάβης και των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου.
Η διάρκεια της θεραπείας της οστεοχονδρισμού και των επιπλοκών της εξαρτάται κυρίως από τη σοβαρότητα της νόσου, τις αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία, τις μεθόδους θεραπείας, καθώς και τις συνταγές ευσυνείδητης και τις συστάσεις του παρακολούθησης του γιατρού. Όπως δείχνει η πρακτική, η φάση ενεργού θεραπείας στις περισσότερες περιπτώσεις διαρκεί 1-3 μήνες με συντηρητικές μεθόδους και η φάση ανάκτησης μετά τη λειτουργία είναι περίπου 1 έτος. Στην αρχή της θεραπείας, είναι δυνατόν σε ορισμένους ασθενείς να αυξήσουν το σύνδρομο πόνου που σχετίζεται με την αντίδραση του μυϊκού συστήματος προκειμένου να εκθέσει το σώμα ασυνήθιστο. Ο πόνος σταματά σε σύντομο χρονικό διάστημα με παρεμβάσεις φυσιοθεραπείας, φαρμακευτική αγωγή και ειδικές φυσικές ασκήσεις. Το αποτέλεσμα της θεραπείας εξαρτάται κυρίως από τη συμπεριφορά του ασθενούς, από την υπομονή, την επιμονή, την επιμονή και την ορισμένη θέληση, καθώς και την επιθυμία να ανακάμψει. Η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της συντηρητικής θεραπείας και της αποκατάστασης μετά από χειρουργική επέμβαση μπορεί να επιτευχθεί μεταξύ των ασθενειών των εξειδικευμένων ιατρικών κέντρων και των σανατοτόμων που είναι εξοπλισμένα με μια σύγχρονη διαγνωστική και θεραπευτική βάση, καθώς και εξαιρετικά ειδικευμένους ασκούμενους που χρησιμοποιούν μια συνολική θεραπεία ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος.
Η σύνθετη συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει φυσιοθεραπεία, φυσιοθεραπεία, μασάζ, χειρωνακτική θεραπεία, πρόσφυση (πρόσφυση) της σπονδυλικής στήλης, μασάζ ζώνης αντανακλαστικής και φαρμακευτικής θεραπείας.
Τα μαθήματα ιατρικών αθλημάτων (εκπαιδευτική θεραπεία)-Η κύρια μέθοδος για τη συντηρητική θεραπεία των ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος είναι η δημιουργία φορτίων που διαλέχονται που στοχεύουν την αποσυμπίεση των νεύρων ριζών, τη διόρθωση και την ενίσχυση των επώδυνων μυών, του όγκου και της ανάπτυξης ενός συγκεκριμένου στερεότυπου της κινήσεων και της σωστής στάσης καθώς και η ευελιξία όπως και η απαραίτητη ευελιξία καθώς και η απαραίτητη ευελιξία, καθώς και την ισχυρή ανάγλυφη μετανάστευση. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω κανονικών τάξεων μέσω συσκευών αποκατάστασης και κοιλιακής γυμναστικής. Ως αποτέλεσμα των ασκήσεων, της κυκλοφορίας του αίματος, του μεταβολισμού και της διατροφής των μεσοσπονδύλων δίσκων κανονικοποιούνται, ο χώρος του μεσοσπονδύλου αυξάνεται, σχηματίζεται κορσέ μυός και μειώνεται το φορτίο στη σπονδυλική στήλη.
Η φυσιοθεραπεία είναι μια μέθοδος θεραπείας που χρησιμοποιεί φυσικούς παράγοντες: ροές χαμηλής συχνότητας, μαγνητικά πεδία, υπερηχογράφημα, λέιζερ κλπ. Χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του πόνου, των φλεγμονωδών διεργασιών, της αποκατάστασης μετά από τραυματισμούς και λειτουργίες. Όταν χρησιμοποιείτε μεθόδους φυσιοθεραπείας, μειώνεται η θεραπεία πολλών ασθενειών, αυξάνεται η αποτελεσματικότητα της χρήσης φαρμακευτικών προϊόντων και η μείωση της δοσολογίας σας και δεν υπάρχουν παρενέργειες που είναι εγγενείς στη θεραπεία με φάρμακα.
Το μασάζ είναι μια σειρά από τεχνικές μηχανικών επιδράσεων της δόσης με τη μορφή τριβής, πίεσης, κραδασμών, η οποία πραγματοποιείται απευθείας στην επιφάνεια του ανθρώπινου σώματος με τα χέρια σας. Αποτελεσματικά ανακουφίζει την ένταση των μυών, ο μυϊκός πόνος, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, έχει ένα γενικό αναψυκτικό.
Η χειρωνακτική θεραπεία είναι μια μεμονωμένα επιλεγμένη χειροκίνητη επίδραση στο μυϊκό σύστημα των οστών για την αφαίρεση οξείας και χρόνιου πόνου στη σπονδυλική στήλη και των αρθρώσεων, καθώς και αύξηση του όγκου κίνησης και της διόρθωσης της στάσης. Μία από τις περιοχές της χειρωνακτικής θεραπείας είναι η σπλαχνική χειρωνακτική θεραπεία με την οποία αποκαθιστά η κανονική κινητικότητα των οργάνων, βελτιώνει την παροχή αίματος, την λεμφοκυλίωση, την ομαλοποίηση του μεταβολισμού, την αποκατάσταση της ανοσίας, εμποδίζει την εξάπλωση χρόνιων ασθενειών.
Η επέκταση (έλξη) της σπονδυλικής στήλης είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για τη θεραπεία των συνδρόμων του πόνου στη σπονδυλική στήλη και τις αρθρώσεις χρησιμοποιώντας ένα μόνο επιλεγμένο φορτίο με ειδικές συσκευές. Η διαδικασία στοχεύει στην αύξηση του χώρου της ζώνης, στην εξάλειψη του πόνου και στην αποκατάσταση μιας ανατομικά σωστής μορφής της σπονδυλικής στήλης.
Reflexotherapy - Διάφορες θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους επηρεασμού στις αντιδραστικές ζώνες του ανθρώπινου σώματος και στα σημεία βελονισμού. Η χρήση του μασάζ ζώνης αντανακλαστικών σε συνδυασμό με άλλες θεραπευτικές μεθόδους αυξάνει σημαντικά την αποτελεσματικότητά του. Τις περισσότερες φορές, το μασάζ ζώνης αντανακλαστικών χρησιμοποιείται για οστεοχονδρία, συνοδευόμενη από πόνο, ασθένειες νευρικού συστήματος, διαταραχές του ύπνου, ψυχική ανισορροπία καθώς και με υπέρβαροι και μπούκλες καπνού. Εάν ενεργείτε σε ορισμένα σημεία, μπορείτε να φέρετε το σώμα σε αρμονία και να αντιμετωπίσετε πολλές ασθένειες.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου επιδείνωσης της νόσου, η φαρμακευτική θεραπεία φαίνεται να σταματάει το σύνδρομο πόνου, να απομακρύνει τη φλεγμονώδη διαδικασία και να αυξήσει τις μεταβολικές διεργασίες με τη λήψη ή τη χορήγηση φαρμάκων χρησιμοποιώντας ενδομυϊκές ή ενδοφλέβες ενέσεις.
Παρόλο που κάθε μία από τις παραπάνω μεθόδους είναι ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό, εξακολουθεί να υπάρχει θεραπευτικό αποτέλεσμα, μόνο με τον συνδυασμό τους με τις κατηγορίες σε συσκευές αποκατάστασης, δηλαδή η H. μπορεί να επιτευχθεί κατά τη δημιουργία πλήρους πληγή μυών.